Sterrenvogels

Mijn foto
San Vito, Costa Rica
Welkom op onze blog! Wij bouwen dit jaar een leuke Bed&Breakfast in het zuiderse gebergte van Costa Rica, vlakbij de Wilson Botanical Garden. alosdos@gmail.com

donderdag 17 februari 2011

Het is feest!

Spijtig, we hebben niemand van julie gezien afgelopen week, maar we begrijpen het. Wie zou er nu niet het Belgische feest willen missen van het wereldrecord onderhandelen, met friet, jenever en blote billen op straat!

We kunnen er wel eens mee lachen hier als het onderwerp "Belgische toestanden" valt. Van alle windstreken weet men ervan maar het komt erop neer dat niemand het begrijpt en dan word je verwacht als Belg om een gepaste uitleg te geven... Tja, dan maar snel vogels spotten en hopen dat er ooit wel zo een mooi Costaricaans vredesduifje in België strandt die het misschien kan uitleggen/oplossen en met een welverdiende trofee kan wegvliegen. Deze hier heeft alvast een woordje klaar in het ochtendgloren zo lijkt het.

In Casa Botania geen wereldrecords, maar wat dacht je van een pargootje van meer dan 4kg?! Daar zou mijn vader een beker voor mogen winnen, vooral om ze zo heerlijk klaar te maken op de gril of in de soep. Jamie, wat zijn het heerlijke tijden hier en we krijgen bovendien alle kneepjes van het vak geleerd in de keuken, zodat we klaargestoomd zijn tegen dat mijn ouders naar huis gaan.

Er zijn van die dagen dat je geen kat ziet (alleen onze goede vriend/hond Jijo die nog regelmatig op bezoek komt-die weet ook wel dat hier altijd wel iets lekkers te krijgen is), en dan plots wandelen er de hele dag door mensen binnen en buiten en moet je zeggen dat je "volzet" bent.

Elke dag zit vol verrassingen. Daarom moeten we er ook steeds voor zorgen dat onze stek er proper en verzorgd uitziet, en dat brengt toch redelijk wat dagelijks huishoudwerk met zich mee: veel kuisen, paadjes onderhouden en véél afwassen, niet altijd even spannend dus, maar het geeft wel voldoening ;).

Ook weeral wat vooruitgang geboekt: vanaf nu hebben we WiFi van 2MB in ons hotelletje, alsdaniksis! En sinds enkele dagen hangt ons logo op straat, dus we zijn benieuwd wat dat zal geven.

Ondertussen hebben we ook de directie van "Holland Hotels" over de vloer gekregen. Dit is een keten van Belgische en Hollandse hotels in Costa Rica. Stel dat je naar dit land komt en je wil je toch een beetje "thuisvoelen", dan kan je in deze hotels terecht, waar zeker Nederlands gesproken wordt. Gezien er in deze streek nog geen hotel in het programma vermeld stond en Casa Botania aan de voorwaarden voldoet, is de kans groot dat wij nu opgenomen worden in hun pakket. Dat zou natuurlijk gggeweldig zijn. Ze waren alleszins onder de indruk van onze twee bungalows die ze volop bezig zijn. Hier is de tweede bungalow in de maak:
Niet te geloven, maar toch even bij stilstaan: het is nu een jaar geleden dat we aan deze blog begonnen zijn... We herinneren ons de dag van aankomst alsof het gisteren was, maar als je ziet waar we nu staan ten opzichte van 19 februari 2010 en 38 berichten verder, dan staat er heel wat meer recht dan een tent en een geïmproviseerde douche/toilet. Een onvergetelijke periode, al moeten we er wel bijnemen dat dit jaar een sterke verhoging van rimpels en grijze baardharen heeft gekost, maar dat is een prijs die we er gerust bij willen nemen ;).

Tot slot mocht afgelopen week een perfecte zonsondergang natuurlijk niet ontbreken voor... Valentijn:

Op de rimpels, grijze haren en de liefde!

dinsdag 8 februari 2011

Op´t matje geroepen

Amai amai, verdrinken we een beetje in de tijd? Wie niet tegenwoordig? Is de tijd nu écht aan het versnellen of hoe zit dat nu? De zogenaamde Schumann resonantie of de "hartslag van Moeder Aarde" is alleszins aan het oplopen (meting in 1900 was 6-8Hz, terwijl die nu reeds ligt rond 12-13 Hz...). Het is met andere woorden een kosmisch feit dat we meer en meer achter de tijd aan moeten hollen. Soit, veel blabla om te zeggen dat het hoog tijd is voor wat sterrenvogelnieuws nu we op het matje geroepen worden (bedankt Peter).

In het pura-vida-land is het volop zomer, dus eindelijk komen de mensen terug buiten, iedereen is vrolijk en er worden veel tuinfeestjes georganiseerd. Eigenlijk té veel parties. We kunnen het niet bijhouden! Ook natuurlijk omdat we onze zaak aan het opstarten zijn. Het vergt allemaal zoveel energie, maar we pikken mee wat we kunnen en genieten af en toe van de cocktails en de zwembaden van de rijke gringo´s in de buurt. Maar ook van het gezellig samenzijn met onze meer bescheiden Ticoburen. Zo had Señor Pepito het in zijn hoofd gehaald om een verrassingsfeestje in elkaar te steken voor mijn verjaardag en kwam er ´s avonds een mariache op bezoek, enkele muziekanten die onverwachts in je living opduiken en een uur staan te spelen en zingen. Onze Ticoburen genoten mee. Daarna hadden mijn ouders heerlijk gekookt en een grote tafel gedekt voor iedereen. Het was dus een complot waar ik helemaal niets van wist... Geslaagd!

Een week later was het Pepe zijn beurt en had ik hem onverwachts op een quad meegenomen naar het prachtige natuurreservaat Las Tablas, met puur natuur incl. mooie watervallen. Een dagje ertussenuit doet altijd deugd om de batterijen op te laden. In de buurt ligt ook een natuurlijke warmwaterbron waar we even ingedoken zijn. En als je dan denkt een slangekop te zien, wat blijkt? Het is "gewoon" een vlinder die met je voeten rammelt, schitterend toch:
Allebei nu weeral een jaartje ouder, terug aan de slag. Mijn ouders "house-sitting" en wij naar San Jose om inkopen te doen voor de inrichting van de bungalows. Zo´n 600kg meegesleurd in onze Patrol en deze keer zonder panne thuisgeraakt, oef! De bungalows schieten goed op, de foto´s spreken voor zich.


We kunnen het bijna niet geloven, maar ondertussen is onze gastenkamer al 10 keer verhuurd geweest in januari, walk-ins, zoals ze die onverwachte bezoekers noemen! Spannend, want plots moet je in actie schieten, kamer schoonmaken, driegangenmenu klaarstomen voor ´s avonds... Gelukkig hebben we de beste chef-koks bij ons in huis. Er hangt nog geen bord op straat, maar al die mensen hebben hun weg naar ons gevonden via mondreclame. Hou je dus vooral niet in en verspreid het woord: Casa Botania is (zo goed als) helemaal geopend, iedereen welkom! Beter nog: kom zelf eens af, want hoe graag we hier ook onze droom beleven, we missen jullie in België!

PS: Als je wat meer te weten wil komen over het bijzondere ontstaan van San Vito: http://www.southerncostarica.biz/San-Vito/cat-description-of-cities/Coto-Brus/131/

Bueno, tot volgende week dan?