Op´t matje geroepen

Amai amai, verdrinken we een beetje in de tijd? Wie niet tegenwoordig? Is de tijd nu écht aan het versnellen of hoe zit dat nu? De zogenaamde Schumann resonantie of de "hartslag van Moeder Aarde" is alleszins aan het oplopen (meting in 1900 was 6-8Hz, terwijl die nu reeds ligt rond 12-13 Hz...). Het is met andere woorden een kosmisch feit dat we meer en meer achter de tijd aan moeten hollen. Soit, veel blabla om te zeggen dat het hoog tijd is voor wat sterrenvogelnieuws nu we op het matje geroepen worden (bedankt Peter).

In het pura-vida-land is het volop zomer, dus eindelijk komen de mensen terug buiten, iedereen is vrolijk en er worden veel tuinfeestjes georganiseerd. Eigenlijk té veel parties. We kunnen het niet bijhouden! Ook natuurlijk omdat we onze zaak aan het opstarten zijn. Het vergt allemaal zoveel energie, maar we pikken mee wat we kunnen en genieten af en toe van de cocktails en de zwembaden van de rijke gringo´s in de buurt. Maar ook van het gezellig samenzijn met onze meer bescheiden Ticoburen. Zo had Señor Pepito het in zijn hoofd gehaald om een verrassingsfeestje in elkaar te steken voor mijn verjaardag en kwam er ´s avonds een mariache op bezoek, enkele muziekanten die onverwachts in je living opduiken en een uur staan te spelen en zingen. Onze Ticoburen genoten mee. Daarna hadden mijn ouders heerlijk gekookt en een grote tafel gedekt voor iedereen. Het was dus een complot waar ik helemaal niets van wist... Geslaagd!

Een week later was het Pepe zijn beurt en had ik hem onverwachts op een quad meegenomen naar het prachtige natuurreservaat Las Tablas, met puur natuur incl. mooie watervallen. Een dagje ertussenuit doet altijd deugd om de batterijen op te laden. In de buurt ligt ook een natuurlijke warmwaterbron waar we even ingedoken zijn. En als je dan denkt een slangekop te zien, wat blijkt? Het is "gewoon" een vlinder die met je voeten rammelt, schitterend toch:
Allebei nu weeral een jaartje ouder, terug aan de slag. Mijn ouders "house-sitting" en wij naar San Jose om inkopen te doen voor de inrichting van de bungalows. Zo´n 600kg meegesleurd in onze Patrol en deze keer zonder panne thuisgeraakt, oef! De bungalows schieten goed op, de foto´s spreken voor zich.

We kunnen het bijna niet geloven, maar ondertussen is onze gastenkamer al 10 keer verhuurd geweest in januari, walk-ins, zoals ze die onverwachte bezoekers noemen! Spannend, want plots moet je in actie schieten, kamer schoonmaken, driegangenmenu klaarstomen voor ´s avonds... Gelukkig hebben we de beste chef-koks bij ons in huis. Er hangt nog geen bord op straat, maar al die mensen hebben hun weg naar ons gevonden via mondreclame. Hou je dus vooral niet in en verspreid het woord: Casa Botania is (zo goed als) helemaal geopend, iedereen welkom! Beter nog: kom zelf eens af, want hoe graag we hier ook onze droom beleven, we missen jullie in België!

PS: Als je wat meer te weten wil komen over het bijzondere ontstaan van San Vito: http://www.southerncostarica.biz/San-Vito/cat-description-of-cities/Coto-Brus/131/

Bueno, tot volgende week dan?