Amai, die week is weer snel voorbij gegaan. Ik kan de dagen niet meer bijhouden... We zijn precies in een sneltrein gestapt.Deze week stond in het teken van ecologie en cutuur. Er werd een driedaags eco-cultureel festival door de Wilson Botanical Garden georganiseerd vooral voor schoolkinderen maar ook voor volwassenen. We wouden ons maar al te graag engageren voor dit evenement en dat is ons gelukt. Pepe heeft een paar rondleidingen mogen geven in de botanische tuin tot zijn grote vreugde, ik heb drie dagen lang gezichtjes zitten schilderen, want er werd gratis ´pinta caritas´aangebode
n voor de kleintjes. Was echt een leuke ervaring, ook al komt dat misschien niet zo tot uiting op deze foto ;). Verder werden er lezingen over recyclage en natuurbehoud gegeven, werd de film Avatar met zijn prachtige boodschap gedraaid in het Cultureel Centrum van San Vito en werd er naast poppenkast over kikkertjes en dolfijnen ook een vrij podium geïnstalleerd. Er zit talent in San Vito: van rock tot didjeridoo-optredens. Fijn om terug eens wat cultuur op te snuiven, al is dit een lachertje als je vergelijkt met wat bv Leuven te bieden heeft. Maar het heeft zeker zijn charme!
Je kan al raden,
véél nieuwe mensen leren kennen, dus ook een schot in de roos voor ons sociaal leven. Mooi meegenomen! Eén van die ontmoetingen was met Pancho, lokaal kunstenaar en eersteklas natuurgenieter. Een interessant geen alledaags figuur, is wel het minst wat men over hem kan zeggen: hij leeft zo goed als buiten en tussen zijn werkmaterialen (zie foto, hier woont hij). Onvoorstelbaar. Waarschijnlijk gaat hij een kunstwerk voor ons hotelleke maken. Dat zou de max zijn... Maar dat is to be continued,
of beter gezegd, to be negociated.
n voor de kleintjes. Was echt een leuke ervaring, ook al komt dat misschien niet zo tot uiting op deze foto ;). Verder werden er lezingen over recyclage en natuurbehoud gegeven, werd de film Avatar met zijn prachtige boodschap gedraaid in het Cultureel Centrum van San Vito en werd er naast poppenkast over kikkertjes en dolfijnen ook een vrij podium geïnstalleerd. Er zit talent in San Vito: van rock tot didjeridoo-optredens. Fijn om terug eens wat cultuur op te snuiven, al is dit een lachertje als je vergelijkt met wat bv Leuven te bieden heeft. Maar het heeft zeker zijn charme!Je kan al raden,
véél nieuwe mensen leren kennen, dus ook een schot in de roos voor ons sociaal leven. Mooi meegenomen! Eén van die ontmoetingen was met Pancho, lokaal kunstenaar en eersteklas natuurgenieter. Een interessant geen alledaags figuur, is wel het minst wat men over hem kan zeggen: hij leeft zo goed als buiten en tussen zijn werkmaterialen (zie foto, hier woont hij). Onvoorstelbaar. Waarschijnlijk gaat hij een kunstwerk voor ons hotelleke maken. Dat zou de max zijn... Maar dat is to be continued,
of beter gezegd, to be negociated.Ze hebben op het bovenste verdiep verder gebouwd, namelijk de metalen en houten structuur van de muren en ramen in elkaar getimmerd. Zo moesten we goed bepalen hoe en waar de ramen zouden komen. Op dit moment lijkt het wel een poppenhuis ;).
Er gebeurt hier altijd wel iets interessants om te vertellen, maar vergeef me deze week mijn gebrek aan inspiratie om te schrijven, want een zeer dierbaar engeltje, dat 99 dagen op onze wereld heeft doorgebracht, is terug opgestegen naar de hemel. Wij hebben haar jammer genoeg nooit kunnen zien of vasthouden, maar de grote afstand België-Costa Rica heeft niet belet dat we haar niet gekend hebben, dankzij de vele mails, foto´s en telefoontjes van haar mama. Zo zit ze sinds haar geboorte diep in ons hart en daar zullen we haar wél voor altijd kunnen vasthouden.Deze foto is getrokken de dag voor haar begrafenis:
Over een engeltje gesproken... xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten