Nieuwsflash uit Costa Rica

Door mijn moeder ´s nachts uit bed gebeld worden gebeurt niet elke dag. Vandaar een snelkloppend hartje aan beide kanten van de lijn. Maar al gauw werd duidelijk dat er geen reden is tot paniek en kan mijn moeder met gerust hart haar dag beginnen en kan ik nog even slapen. Toch zit ik hier nu met kleine oogjes om jullie volgende mee te delen, gezien ik niet weet in welke mate de Belgische media meerderen onder jullie aan ons doet denken vandaag en sommigen misschien ook wat ongerust kunnen zijn. Ik heb dat al eens ervaren toen ik in Thailand zat op het moment van de tsunami...

Feit is: we hebben vandaag een aardbeving gehad in Costa Rica om 16u47! Pepe en ik zitten aan de kust momenteel (Dominical/Uvita). We zijn hier uitgerekend vandaag uitgenodigd door de Comisión Nacional de Emergencias voor een seminarie van de Instituto Costarricence de Turismo over wat te doen bij rampen, zoals bosbranden, aardbevingen, gasten die gebeten worden door een slang ofteenoftander, overstromingen,... Zeer interessant maar een voorbeeld in de praktijk moest echt niet hoor! Dat hebben we er toch gratis en voor niks bijgekregen, want blijkbaar heeft het hele land gedaverd terwijl Pepe en ik na het seminarie een heerlijke duik in de zee aan het nemen waren. Wij hebben het dus niet gevoeld in al die golven. Toch hoorden we achteraf bijna 6 op de schaal van Richter! Ook even naar de buren in San Vito gebeld en zelfs daar hebben ze het gevoeld. Alles ok, oef!

Serieuze beving, maar niet gedacht dat dit nieuws België zou reiken, want gelukkig feit is ook dat er geen slachtoffers noch materiële schade aangegeven is. Een goede vriend van ons die zeer dicht bij het epicentrum in Puriscal woont alsook de nationale media heeft dit bevestigd. Het leven gaat hier dus gewoon door, geen enkele Tico ligt hiervan wakker want dat komt wel vaker voor in dit land. Je kan hier ook meer over lezen in de nationale pers op http://www.nacion.com/, een goede oefening voor wie Spaans leert trouwens.

Dit gezegd zijnde, kan ik met een gerust hart ook terug slapen. Het zal niet lang duren voordat onze wekker om 5 uur afgaat: het ochtendgebrul van de congo-apen in het bos vlak naast ons. De houten plankjes van de schamele hut waarin we slapen zullen dit lawaai niet tegenhouden. Ik kijk er al naar uit, als we al niet eerder uit ons bed geschud worden. Zo weet je uiteindelijk nooit wat de dag van morgen brengt. Maak er vandaag dus een mooie dag van en stel vooral niet uit tot morgen!

Fijn dat u erbij was en we zien u graag terug voor het volgende blogbericht.
Dit waren de sterrenvogels uit Costa Rica.