Een nieuwe start

Het werd tijd voor ons om er even tussenuit te knijpen. Het was niet enkel de regen (en zelfs de kou!) hier in San Vito dat ons naar andere oorden deed rijden, maar ook de nood om eens te bezinnen in de natuur, om los te laten (er is zoveel gebeurd deze voorbije maanden), om te herbronnen. Dat heeft ne mens al eens nodig. De natuur was weer fantastisch hier met deze mooie les voor onze ogen: altijd vooruit blijven kijken met opgeheven hoofd en vol vertrouwen, zoals deze miereneter in Carara die wel tot 30meter hoogte geklommen is op deze tak:

Daar zijn we dus naartoe gegaan: Carara, een immens nationaal park waar de overgang van vochtig naar droog tropisch woud wordt gemaakt (een transitiebos), vlak aan de Pacifische Oceaan. Het natuurpark waar Pepe verschillende jaren heeft gegidst en ik zes maanden als vrijwilligster heb gewerkt (lang geleden!). Dat bos heeft vele zalfjes op onze ´wonden´gesmeerd... Naast deze miereneter mochten we ook neusbeertjes bewonderen, aapjes, gifkikkertjes, de rode papegaaien en zoveel meer. Bedankt Carara!

Ja, een oerwoud als dit werkt echt wel helend voor ons; je wordt volledig opgenomen in de wonderen van het woud en komt betoverd terug naar buiten! Ocharme, onze Pepe is stevig ziek geweest de voorbije week. Men dacht aan een tropische ziekte, dengue, omdat hij drie dagen op rij met hoge koorts lag te rillen en lijkbleek zag. Maar na een paar onderzoekjes bleek het om een ander soort virus te gaan, waar hij nu zo goed als vanaf is (buiten Carara, ook dankzij een paar medicijnen :)).

Naast de batterijen opladen in de natuur, hebben we ook oude vrienden teruggezien, gezwommen in de zee, Pepe zijn familie bezocht, lekker gaan eten en last but not least... mijn residentiekaart afgehaald in San Jose! Ik ben vanaf nu een officieel resident van Costa Rica, wat onder meer betekent dat ik niet om de drie maanden het land uit moet om mijn visa te vernieuwen. Een nieuwe fase! Dat hebben we op z´n Belgisch gevierd eenmaal terug thuis (ik mag mijn roots toch niet vergeten he), met een lekkere pint Leffe en Kriek, dat we hier in een supermarkt gevonden hebben: Belgische geuren en smaken... mmm!
Drie dagen weggeweest, maar ook heel blij om terug thuis te zijn. We zagen tot grote vreugde dat de werken weer goed opgeschoten waren. Hier een paar foto´s van vóór we vertrokken zijn. Deze mannen blijven ons verbazen: het zijn niet enkel bouwvakkers, maar ook circusartiesten, zoals je op de foto´s kan zien! De structuur van het bovenste dak is zo goed als klaar ondertussen.
Tot volgende week! En ja, je zit wel degelijk op de blog van de sterrenvogels, alleen in een nieuw kleedje en eindelijk met een link naar reacties. Dus als je iets te zeggen hebt, we horen het graag!