Het mysterie van de nacht

Alweer een week voorbijgevlogen! Alweer een week hard gewerkt te huize van de sterrenvogels.

Op dit moment is er een firma bezig de dakgoot te leggen, beter gekend als "cornich" zoals Pepe dat zo schoon geleerd heeft in Leuven.

Wat onze mannen betreft, die willen we een paar dagen verlof geven, want ze zijn nu al vijf maanden non stop bezig, zes dagen per week. Maar houd die mannen maar eens thuis! Die zijn hier met geen stokken weg te krijgen. Ze zijn nu tegen honderd per uur de binnenmuren aan het installeren.

Deze kamer hier is er eentje voor de gasten. Die moet dus piccobello in orde komen. Misschien is alles nog een beetje onduidelijk zo op foto, maar binnen enkele weken zal het er alweer heel anders uitzien.

Nu de muren wit zijn, lijkt het huis nog groter! Goh, we zijn volop aan het brainstormen over de kleurencombinaties van de verschillende kamers. Een hele karwei. Als er een kleurenspecialist enige suggesties heeft, laat maar komen! De foto hieronder is van op het tweede verdiep getrokken en is deels de kamer van de receptie (links) en de keuken (rechts in beeld).

Volgende week rijden we tot de hoofdstad San Jose om tegels te kopen voor de vloeren.
De verf gaan we hoogstwaarschijnlijk in Panama kopen. Daar is alles veel goedkoper. Dus profiteren de inwoners van deze regio ervan om hun inkopen aan de andere kant van de grens te doen, gezien het maar een tiental kilometer rijden is tot aan de Panamese grens. En hoewel je eigenlijk niets mag invoeren in Costa Rica -oeps-(omwille van de taxen), zijn er natuurlijk "smokkelroutes" over de grens die Pepe al mooi uitgestippeld heeft met wat hulp van de buren. We zitten hier after all in Latijn-Amerika nietwaar :).

Met Pepe en mezelf gaat het beregoed, al is het soms ook wel berekoud in onze schuur. Hier ben ik bezig met mijn dagelijkse "koffieronde" voor de mannen. Sinds ik terug ben, koken we veel samen (al lijkt Pepe de afwas minder leuk te vinden) en wisselen we massa´s ideeen uit in deze nieuwe fase van de bouw. Nu de ruwbouw gedaan is, zijn er heel veel details om over na te denken. Soms zijn we helemaal dolgeraaid van al dat gepeins en gepieker. Dan zetten we een filmpje op om het verstand op nul te brengen en vallen meestal nog voor het einde in slaap. En dan... begint het mysterie van de nacht.

Al een hele week lang worden we midden in de nacht gewekt door allerlei geluiden rond onze schuur. Eerst horen we in de keuken potten en pannen rammelen, en daarna geknabbel langs de muren van de schuur. Van zodra we naar buiten sluipen om te zien welk wezen zich hieraan waagt, spurt het razendsnel weg. We hebben dus nog niet de kans gehad om dit dier te ontmaskeren, maar we denken dat het om verscheidene beesten gaat. Een hond zit er al zeker bij, dan een wilde kat of zo en iets met kleine pootjes (wasbeer of neusbeer). ´s Morgens ligt er spaghetti, cornflakes, linzen noem-maar-op (alles wat we netjes bewaren) uitgepreid over de grond. Elke dag vinden we iets nieuws uit om dit te voorkomen, maar ze hebben de nieuwe opslagplekjes snel door. Pepe is nu een stalen vuilbak aan ineenknutselen, zo eentje waar zelfs geen kakkerlak binnenkruipt. Dit is trouwens een neusbeertje. Zou zo een schattig dier de dader kunnen zijn?